بخش اول:دانستنی های زبان (شناسه)

شناسه :

یا نهاد اجباری بخشی از فعل است که شخص و شمار فعل را نشان می دهد.

شناسه به جز فعل آینده همیشه در پایان فعل می آید:
مانند:رفته بودیم:رفته بود+یم

شناسه ها در زبان پارسی 6 نوع می باشد

 که در فعل ماضی عبارتدند از:

شخص	شمار	شناسه	شخص	شمار	شناسه
اول شخص	مفرد	ــَــم	اول شخص	جمع	یم
دوم شخص	مفرد	ی	دوم شخص	جمع	ید
سوم شخص	مفرد	ندارد/Q	سوم شخص	جمع	ــَـند

شنا سه ها در فعل مضارع عبارتند از:

شخص	شمار	شناسه	شخص	شمار	شناسه
اول شخص	مفرد	ــَـم	اول شخص	جمع	یم
دوم شخص	مفرد	ی	دوم شخص	جمع	ید
سوم شخص	مفرد	ــَـد	سوم شخص	جمع	ــَــند

نکته 11؟

فعل هایی که بن ماضی و مضارع درمصدر آنها وجود دارد.

سوم شخص مفرد ماضی استمراری با دوم شخص

جمع مضارع اخباری یا بعضی از ساخت ها یکی است.

---

---

نکته12؟

فعل ماضی در سوم شخص مفرد شناسه دیده نمی شود

 به جز ماضی التزامی که شناسه مضارع می گیرد.